Wesela domowe

          Okres Wielkanocy to podobno dobry czas na Ślub. Takie jest powszechne „wierzenie ludowe”. Bo to okres kojarzony z początkiem życia, nowego życia. Radości i tworzenia nowej rzeczywistości. A ponadto, kończy się długi okres Wielkiego Postu i wreszcie można się zabawić! Bo cóż to za ślub bez Wesela, no nie???

         Ale gdzie takie Wesele urządzić? Szczęśliwi mieszkańcy wsi mieli obszerne podwórka, ogrody ba…  nawet… stodoły /!/, gdzie ustawiano stoły, a i miejsca do tańca nie brakowało. Takie urocze „garden party…”

          A cóż miały począć blokowe mieszczuchy ????  Wynająć salę gimnastyczną w pobliskiej szkole lub…. zaprosić gości weselnych do mieszkania! I tak się najczęściej to odbywało.

          Pierwszym symptomem zbliżającego się w sąsiedztwie Wesela było wykupienie kilku skrzynek Oranżady w osiedlowym sklepie. Nikt nie kupował większej ilości tego, jedynego zresztą  napoju, w takich ilościach – z innego powodu.

 

          Wcale nie było zwyczaju picia czegokolwiek innego niż : kompot, herbata , ewentualnie kawa, ale to raczej tak „od święta”. A oranżada to był napój ekskluzywny raczej , czyż nie ?

Potem, pod blok zajeżdżał sznur taksówek /też produkt ekskluzywny nie na „co dzień”/ . Pani Młoda, cała w welonach i falbanach , dumnie kroczyła osiedlowym chodnikiem., odprowadzana wzrokiem sąsiadów czających się za firankami wszystkich okolicznych okien. Niekiedy, gdy Rodzina miała gest, przygrywała Kapela Podwórkowa. Wtedy już całe osiedle wiedziało kto się Ż e n i   …. / i z kim…./ !!!

      Gorzej bywało w późniejszym okresie, tzw „octowym”. Wtedy przygotowania zacząć należało od wyłudzenia od rodziny i znajomych „kartek na alkohol” – nie od razu był specjalny „ślubny” przydział wódki. Skupowano trunek systematycznie miesiąc po miesiącu i podobnie jak pozostałe składniki weselnego menu składowano w szafach, tapczanach oraz specjalnie na tą okoliczność zdobytych zamrażarkach.

Gości trzeba było pomieścić w metrażu ok 50 m kw – to sztuka nie lada.

Niektórzy wynosili na korytarz i do piwnic domowe sprzęty, pożyczali ze szkół i świetlic stoły i krzesła. Przy dobrej organizacji , w takim mieszkaniu można było pomieścić około 40 osób. Na siedząco, oczywiście. Przemieszczanie się gości było dość ryzykowne i skomplikowane. Nie wspomnę nawet o tańcach !

Nie wspomnę też o przeżyciach biednych sąsiadów, nad głowami których właśnie takie Wesele się odbywało…Ale nikt specjalnie nie interweniował wiedząc, że na niego też przyjdzie kolej … i trudno!

I ja na takim Weselu byłam, wódkę „przepalankę” piłam, a co zapamiętałam to opowiedziałam….